การรับ การเสพ การบริโภคงานศิลปะ

หนังสือรวมบทความวิชาการในโครงการการวิจัยการวิจารณ์ในฐานะปรากฏการณ์ของสังคมร่วมสมัย (ทุนสกว.) บทความเน้นเรื่องประวัติการบริโภคศิลปะแขนงต่างๆ ทั้ง วรรณศิลป์ ทัศนศิลป์ ศิลปะการละคร และสังคีตศิลป์ ผู้ประกอบด้วย เจตนา นาควัชรระ / รื่นฤทัย สัจจพันธุ์ / จักรพัยธุ์ วิลานีกุล / พนิดา ฐปนางกูร /รังสิพันธุ์ แข็งขัน เกี่ยวกับ "การรับ การเสพ การบริโภคงานศิลปะ"

 

สำหรับประเทศไทยนั้น การเสพงานศิลปะเป็นกิจกรรมยามว่างที่มีกลุ่มผู้สนใจปฏิบัติอยู่เพียงจำนวนหนึ่ง กล่าวให้ชัดเจนขึ้นก็คือ ผลงานศิลปะทั้งวรรณศิลป์ ทัศนศิลป์ คีตศิลป์ และสังคีตศิลป์ เป็นที่ชื่นชมและบริโภคในกลุ่มวงการศิลปะกันเอง หรือเป็นผู้ที่ชื่นชอบศิลปะแขนงนั้นเป็นพิเศษ เว้นแต่ว่า งานศิลปะนั้นๆ จะมีลักษณะเชิงพาณิชย์ชัดเจน มีระบบการตลาดที่แข็งกว่าคุณค่าทางศิลปะ หรือมี “ดารา” เป็นจุดดึงดูดความสนใจจากสื่อมวลชนและคนทั่วไป 

 

"การรับ การเสพ การบริโภคงานศิลปะ" เป็นงานวิจัยของ โครงการวิจัยการวิจารณ์ในฐานะพลังทางปัญญาของสังคมร่วมสมัย (ภาค 2 ) นำโดย ศาสตราจารย์เกียรติคุณ ดร. เจตนา นาควัชระ เมธีวิจัยอาวุโส ซึ่งสนใจในปรากฏการณ์การรับ การเสพ และการบริโภคงานศิลปะของคนในสังคมไทย จึงได้ศึกษาทั้งกระบวนการของการจัดเผยแพร่งานศิลปะ เพื่อวิเคราะห์ลึกถึงรากเหง้าของที่มาแห่งวิกฤตทางศิลปะในสังคมไทย ในขณะเดียวกันก็เพื่อสามารถมองสังคมไทยอย่างเข้าใจ สามารถตั้งรับ และยกระดับศิลปะทั้งกระบวนการ ตั้งแต่ผู้สร้าง และผู้รับ

 

ในสถานการณ์ที่สังคมไทยขาดแนวคิดในการยกระดับงานศิลปะของประเทศ "การรับ การเสพ การบริโภคงานศิลปะ" เป็นหนังสือเล่มสำคัญ ที่จะทำให้มองเห็นแนวทางที่จะยกระดับศิลปะทั้งกระบวนการ หนังสือเล่มนี้ จะช่วยให้ท่านอ่านสามารถทำความเข้าใจหลักการรับ เสพ และบริโภคงานศิลปะด้วยความรู้ความเข้าใจที่เพิ่มมากขึ้น

86 หน้า